Bella Ciao (Italiaans voor: "Dag Schoonheid") is een Italiaans strijdlied dat tijdens WOII in Italië populair werd onder de partizanen die zich verzette tegen de fascistische en nationalistische bewegingen. De herkomst van Bella Ciao is onzeker maar mogelijk is het lied afgeleid van een ouder lied gaande over de misstanden tijdens de rijstoogst in Noord-Italië. Hierbij moesten vrouwen van lagere stand onder slechte omstandigheden in de 19e eeuw slecht betaald seizoenwerk verrichten. Na WOII hebben veel componisten het bekende thema gebruikt waarna er in 2018 nieuw leven werd ingeblazen door de Italiaanse serie: La Casa De Pappel.
Tijdens deze les behandelen we een gemakkelijke versie bestaande uit alleen de melodie, en een moeilijkere versie met extra bassen toegevoegd.
Voordat we gaan spelen
Voordat we gaan spelen, is het slim om het stuk eerst
aandachtig door te lezen. Je zal zien dat het stuk in de eerste positie wordt gespeeld. Hiermee bedoelen we dat tijdens het spelen van het stuk de eerste vier vakjes van je gitaar worden gebruikt. Ook zien we dat het stuk begint met een opmaat, je start dus niet op de eerste tel met spelen maar op de tweede helft van de 3e tel. Er staan in het notenschrift boogjes, de verbindingsboogjes. De verbindingsboogjes geven aan dat de tonen door moeten klinken. Het stuk is geschreven in een 4/4 maatsoort. Dit wil betekend dat we telkens op de eerste en derde tel van de maat een accent geven.
Bella Ciao - Easy
We spelen enkel de melodie uit het bekende Bella Ciao thema. Let hierbij op:
Het juiste ritme;
De opmaat;
De verbindingsboogjes;
Het door laten klinken van tonen;
De positionering van de vingers (zo dicht mogelijk tegen de fret).
Vingers die je kan laten staan.
Het stuk is te spelen doormiddel van een plectrum maar je vingers voldoen ook. Indien je met een plectrum speelt, let hierbij dan op de slag notatie. Om snelheid te creëren speel je met meerdere vingers. In het begin van het stuk kan je het A-mineur akkoord pakken en deze (behalve je wijsvinger) laten staan.