Voor wie zich in de discografie van Metallica geworpen heeft, is het geen geheim dat James Hetfield er stevig in slaagt om onwaarschijnlijke riffs uit zijn handen te laten knallen. Het tempo van Battery ligt enorm hoog, én live zingt hij er ook nog bij! Onwaarschijnlijk! Laten we kijken hoe de riff in elkaar zit.
Riff
De riff is geschreven in E mineur, met hier en daar enkele chromatische bewegingen om voor extra spanning te zorgen. Het begint met een galopritme op de dikke E-snaar om vervolgens af te wisselen tussen het powerchord van Bb en A. James Hetfield raakt met het Bb5-akkoord de tritonus (het duivelsinterval) van de toonaard en zorgt zo meteen voor een heel wringende klank. Verder in de riff schuift hij een vingerzetting chromatisch door, ook om voor spanning te zorgen. Om af te sluiten stijgt hij in halve tonen met enkele powerchords om op te bouwen naar het volgende rondje, waar er accenten neergelegd worden op het A5-akkoord.