‘Muse heeft doorheen hun carrière al bewezen dat het experiment niet schuwen. Ze hebben al veel genres en klanken uitgeprobeerd, maar niets overtreft deze klassieker uit 2006. ‘Supermassive Black Hole’ klinkt heel futuristisch, maar is doordrenkt met door blues geïnspireerde pentatoniek.
Riff
Matthew Bellamy begint met een open E-snaar en speelt vervolgens de G-noot op de 10e fret op de A-snaar. Interessant dat hij hem daar speelt en niet als een open snaar. Waarschijnlijk was hij op zoek naar een vettere en dikkere klank, wat de A-snaar wel kan geven. Ritmisch varieert hij tussen de open E-snaar en de G op de A-snaar, om in de achtste maat te eindigen met een rasechte blueslick. Deze bevindt zich in de eerste positie van de pentatonische toonladder van E mineur. Je speelt hem best in de open positie om een scherpe klank te verkrijgen. Heel interessant, het specifiek zoeken van noten op een bepaalde snaar om een bepaalde klank te bekomen.