Tot op de dag van vandaag kan je er niet omheen: de hits van Doe Maar blijven tijdloos.
Deze knaller uit 1980 zit dan ook knettergoed in elkaar.
De twee gitaarpartijen blijven samen in het couplet en gaan hun eigen kant op in het pre-chorus en refrein. Een groot gedeelte van het nummer wordt met palm-muting gespeeld.
In het refrein krijg je de typische reggae/ska slag tussen de tellen in (met upstrokes).
De 2e gitaar daarentegen heeft daar een funky reggae lijn die veel varieert, dit vormt een heel leuke uitdaging om die strak te krijgen.
En tot slot kan je kan je je vibrato trainen met de ‘gebende’ noten bij de solo!