In 't kleine café aan de haven

De (Gm)avondzon valt over straten en pleinen
de gouden zon zakt in de (D7)stad.
En mensen die nu in hun huizen verdwijnen
ze hebben de dag weer ge(Gm)had.
De neonreclame die kabbelt langs ramen
en motregen zachtjes op (Cm)straat
De stad lijkt gestorven, toch (Gm)klinkt er muziek
uit een (D7)deur die nog wijd open (G)staat

Daar in dat (G)kleine cafe aan de haven
daar zijn de mensen gelijk en te(D)vree
Daar in dat (C)kleine cafe aan de (G)haven
daar telt je (D7)geld of wie je bent, niet meer (Gm)mee

De (Gm)toog is van koper toch ligt er geen loper
de voetbalclub hangt aan de (D7)muur.
De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox
een pilsje dat is er niet (G)duur.
Een mens is daar mens, rijk of arm 't is daar warm
geen monsieur of madam maar w(Cm)c.
Maar het glas is gespoeld in het (Gm)helderste water
ja 't (D7)is daar een heel goed (G)café.

Daar in dat (G)kleine cafe aan de haven
daar zijn de mensen gelijk en te(D)vree
Daar in dat (C)kleine cafe aan de (G)haven
daar telt je (D7)geld of wie je bent, niet meer (Gm)mee

De (Gm)wereldproblemen die zijn tussen twee
glazen bier opgelost voor al(D7)tijd.
Op de rand van een bierviltje staat daar je rekening
of dat je staat in het (Gm)krijt.
Het enigste wat je aan eten kunt krijgen
dat is daar een hardgekookt (Cm)ei.
De mensen die zijn daar ge[Gm]lukkig gewoon
ja de (D7)mensen die zijn daar nog (G)rijk.

Daar in dat (G)kleine cafe aan de haven
daar zijn de mensen gelijk en te(D)vree
Daar in dat (C)kleine cafe aan de (G)haven
daar telt je (D7)geld of wie je bent, niet meer (Gm)mee